Arquivo da categoría: ¿Cómo podo axudar?..

A relación cun adicto.

https://www.ispeech.org/text.to.speech

Manter unha relación cun adicto/a non é fácil. A bebida ou droga á que está enganchado convértese no centro da súa vida, e a súa parella e familia acaba por pasar a un segundo plano, xunto con calquera outra cousa que non sexa a adicción.

Conforme a adicción se vai facendo máis intensa, o adicto/a deixa de ser capaz de coidar da súa familia, de proporcionarlles apoio, escoitar os seus problemas ou atender as súas necesidades.

Se tes unha relación de parella cun adicto/a seguramente te sentes só, todas as cargas familiares recaen agora soamente sobre os teus ombreiros e es ti quen debe preocuparse por todo e encargarse de satisfacer as necesidades do resto da túa familia sen axuda da túa parella.

Se creciches nunha familia normal e sa, darasche conta do que está a pasar, pero se che criaches cun adicto/a, seguramente vexas esta situación como normal, familiar e coñecida. Aínda sendo daniña, achégache certa seguridade porque é o que coñeciches na túa infancia. Poida que penses que é normal que non se teñan en conta as necesidades emocionais dos demais, que non esperes que a túa parella estea aí para apoiarche cando te sintas mal, para pensar xuntos en solucionar e afrontar os problemas que xurdan, ou para consolarche cando o necesites, tal e como fan as persoas que manteñen unha relación de sa.

Talvez sintas que falta algo, pero non tes do todo claro de que se trata. O que sucede é que a túa parella está fisicamente pero non está emocionalmente para ti nin para os vosos fillos, e iso é o que falta e o que seguramente faltou sempre na túa vida.

A RELACIÓN DE CODEPENDENCIA

Conforme o/a adicto/a vólvese cada vez máis dependente da bebida ou droga, tamén se volve máis dependente de ti.

Dado que a súa principal preocupación é satisfacer a súa adicción, non se ocupará de cousas básicas, como o coidado da casa, comprar comida, alimentarse correctamente, pagar facturas, ocuparse de problemas da vida diaria, levar o coche ao taller… E ti atoparasche coidando del ou dela, levándoo/a á cama cando o atopes bébedo/a no sofá ou inventando escusas para xustificar a súa conduta ante os demais e consolándolle cando senta deprimido/a.

Deste xeito, podes chegar a establecer unha relación de codependencia coa túa parella adicta, porque o adicto/a depende de ti para sobrevivir coa súa adicción, e as túas necesidades emocionais non satisfeitas atopan unha especie de substituto na túa dedicación para coidar desa persoa. É dicir, a dependencia que sente cara a ti faiche sentir que che necesita, e por tanto, que che ama. Dese modo satisfás a túa necesidade de conexión, intimidade e atención.

Pero a dependencia non é amor, é só un falso substituto que resulta destrutivo para ambos, porque fai que a situación se manteña, que o adicto/a siga sendo adicto e sígache necesitando. Á súa vez, ti segues necesitando da súa adicción, da súa necesidade de ti.

O MALESTAR EMOCIONAL

Conforme pasa o tempo e ves que nada cambia sentes ira e frustración.

O adicto/a non fai nada por recuperarse ou os seus intentos fracasan unha e outra vez. Séntesche decepcionado, enganado, cansado de promesas rotas e falsas esperanzas. Os teus intentos por axudarlle non dan resultado, pois non é fácil axudar a un adicto/a, pero aínda así é posible que sintas culpable e impotente por non poder cambiar a situación. Poida que mesmo te acabes deprimindo.

Nalgúns casos, o adicto/a pode ser agresivo ou maltratar á súa parella. Se este é o teu caso, poida que te culpes tamén polo abuso e avergóñesche. Isto sucede porque as persoas a miúdo tenden a pensar que se alguén os maltrata é porque non son capaces de impedilo e senten débiles ou incompetentes, ou mesmo poden pensar que o merecen, porque senten que valen moi pouco como persoas. Pero o certo é que calquera persoa en calquera momento pode ser maltratada por outra e non hai máis responsable deses malos tratos que aquel que o leva a cabo.

Deste xeito, a relación cun adicto/a pode minar a túa autoestima e facer que acabes tendo problemas psicolóxicos de depresión ou ansiedade. Canto máis baixa sexa a túa autoestima máis te implicarás nesta relación de codependencia que perpetúa a situación. Se isto é o que che está pasando, debes abandonar a relación de inmediato, pois é unha relación destrutiva.

A NECESIDADE DE CONTROL

Neste tipo de relacións adoita suceder tamén que a parella do adicto/a tente controlar ao adicto/a como un modo de axudarlle. Controlas o diñeiro, o alcol que entra na casa, desexas saber onde está a túa parella en cada momento, desconfías... Isto fai que o/a adicto/a se enfade, senta frustrado e critíqueche por ser demasiado controlador, por non confiar nel/nela, e cúlpache de que a vosa relación vaia mal. Non é raro que ás veces esta necesidade de control esténdase a outras persoas que hai na túa vida debido a que a estresante e incerta situación en que che atopas fai que calquera ambigüidade na túa vida afécteche especialmente e necesites controlalo todo para aumentar a túa sensación de seguridade e control sobre unha vida que parece estar descontrolada por mor da adicción.

Ao final, a relación pode acabar rompéndose, sobre todo cando te dás conta de que se volveu demasiado destrutiva e estache facendo dano. Pero todo o dano causado, a túa baixa autoestima, a túa sensación de fracaso ou de culpa poden seguir contigo, así como a túa forma de relacionarche cos demais. Por este motivo, é posible que necesites a axuda dun psicólogo para recuperarche e porque, se pasaches a túa infancia cun pai ou nai alcohólico, é posible que aprendeses un modo de relacionarche cos demais que che predisponga a relacións de codependencia.

Mesmo se a relación non é especialmente destrutiva e desexas seguir coa túa parella, podes necesitar axuda para manexar o efecto que a relación ten en ti. É posible que necesites aprender a ser asertivo, a saber como lograr que as túas necesidades emocionais téñanse en conta e satisfáganse, a identificar as túas emocións correctamente, a manexar a ira e a manexar esa necesidade de control que podes estar a sentir.

Alcoholismo e abuso de alcol.

https://www.ispeech.org

O alcoholismo e o abuso do alcol débense a moitos factores relacionados entre si, incluíndo a xenética. As persoas que teñen antecedentes familiares de alcoholismo son máis propensos a desenvolver problemas co alcol.

Por último, aqueles que sofren dun problema de saúde mental, como ansiedade, depresión ou trastorno bipolar, atópanse tamén particularmente en risco, xa que o alcol pode ser utilizado para auto- medicarse.

Os efectos varían moito de persoa a persoa… non sempre é fácil saber onde está a liña entre o consumo social e os problemas co alcol. Se o seu consumo de alcol está a causar problemas na súa vida, vostede ten un problema coa bebida.

Os signos e síntomas do abuso de alcol

Expertos en abuso de substancias fan unha distinción entre o abuso de alcol e alcoholismo (tamén coñecido como dependencia do alcol). A diferenza dos alcohólicos, os que abusan do alcol teñen certa capacidade para fixar límites á bebida. Con todo, o seu consumo de alcol segue sendo auto-destrutivo e perigoso para eles mesmos ou para outros.

Os signos e síntomas do abuso de alcol inclúen:

* Descoidar repetidamente as súas responsabilidades no fogar, o traballo ou a escola debido á súa forma de beber. Por exemplo, un baixo rendemento no traballo, non asistir a clase, descoidar aos seus fillos non cumprir algúns compromisos porque está con resaca.

* O uso do alcol en situacións nas que é fisicamente perigoso, como beber e conducir, ou a mestura con medicamentos.

* Experimentar repetidos problemas legais por mor do seu consumo de alcol. Por exemplo, ser arrestado por conducir baixo a influencia do alcol ou por desordes públicas.

* Continuar bebendo a pesar de que o seu consumo de alcol está a causar problemas nas súas relacións. Emborracharse cos seus amigos, por exemplo, a pesar de que sabe que a súa esposa vai sentir moi molesta.

* Beber como unha forma de relaxarse ou de evitar a tensión. Moitos problemas de consumo de alcol comezan cando a xente utiliza o alcol para tranquilizarse e aliviar a tensión.

A ruta do abuso de alcol co alcoholismo.

Non todos os que abusan do alcol convértense en alcohólicos en toda regra, pero é un factor de risco importante. Ás veces, o alcoholismo desenvólvese repentinamente en resposta a un cambio estresante, como unha separación, xubilación ou a perda doutro.

Os signos e síntomas do alcoholismo (dependencia do alcol).

O alcoholismo involucra a todos os síntomas do abuso de alcol, pero tamén implica un elemento máis: a dependencia física ao alcol. Se vostede depende do alcol para funcionar ou sente fisicamente obrigado a beber, é un alcohólico.

Tolerancia: O primeiro sinal de advertencia importante do alcoholismo

Ten que tomar máis alcol do afeito para sentirse relaxado?.. Pode beber máis que outras persoas sen emborracharse?… Estes son signos de tolerancia, o cal pode ser un sinal temperán do alcoholismo. A tolerancia significa que, co tempo, necesita máis e máis alcol para sentir os mesmos efectos.

Malestar se non bebe: a segunda advertencia importante do alcoholismo

Necesita un grolo para empezar a funcionar pola mañá?… Beber para aliviar ou evitar os síntomas de abstinencia é un signo de alcoholismo e unha enorme bandeira vermella. Cando se bebe en exceso, o corpo afaise ao alcol e os síntomas da abstinencia empezan a aparecer. Estes inclúen:

* Ansiedade ou nerviosismo
* Tremor ou estremecimiento
* Transpiración
* As náuseas e os vómitos
* Insomnio
* Depresión
* Irritabilidad
* Fatiga
* Perda de apetito
* Dor de cabeza

En casos severos, a abstinencia do alcol tamén pode producir alucinacións, confusión, convulsións, febre e axitación. Estes síntomas poden ser perigosos así que fale co seu médico se vostede é un bebedor empedernido e quere deixar de beber.

Outros signos e síntomas do alcoholismo (dependencia do alcol).

* Vostede perdeu o control sobre o seu consumo de alcol. A miúdo bebe máis alcol do que quixese e durante máis tempo do previsto.

* Vostede quere deixar de beber, pero non pode. Vostede ten un desexo persistente de reducir ou deter o seu consumo de alcol, pero os seus esforzos para deixar de beber foron infrutuosos.

* Renunciou a outras actividades a causa do alcol. Está a dedicar menos tempo en actividades que antes eran importantes para vostede (pasar o intre coa familia e os amigos, ir ao ximnasio, dedicar tempo ás súas afeccións) por mor do seu consumo de alcol.

* O alcol ocupa unha gran parte da súa enerxía e concentración. Vostede pasa moito tempo bebendo, pensando niso ou recuperándose dos seus efectos. Ten poucos compromisos sociais que non viren ao redor da bebida.

* Bebe a pesar de saber que lle está causando problemas. Por exemplo, vostede recoñece que o seu consumo de alcol é prexudicial para o seu matrimonio, fai que a súa depresión empeore ou lle causa problemas de saúde… pero continúa bebendo de todos os xeitos.

Problemas coa bebida e a negación.

A negación é un dos maiores obstáculos para obter axuda para o abuso do alcol e o alcoholismo. O desexo de beber é tan forte que a mente atopa moitas formas de racionalizar o consumo de alcol, aínda cando as consecuencias son obvias. Impídelle mirar honestamente o seu comportamento e os seus efectos negativos.

Cinco mitos sobre o alcoholismo e o abuso de alcol

Mito 1: Son capaz de deixar de beber en calquera momento que desexe.

Talvez vostede poida… pero o máis probable é que vostede non poida facelo. En calquera caso, é só unha escusa para seguir bebendo. A verdade é que non quere parar. Dicirse a se mesmo que pode deixar de beber faille sentir que vostede ten o control, a pesar de que todas as probas indican o contrario.

Mito 2: O alcol é o meu problema. Eu son o que o sufro, así que ninguén ten o dereito de dicirme que pare.

É certo que a decisión de deixar de beber é cousa súa. Pero vostede estase enganando se pensa que o seu consumo de alcol só faille dano a vostede. O alcoholismo afecta a todo o mundo que lle rodea, sobre todo ás persoas máis próximas a vostede.

Mito 3 : Non bebo todos os días, así que non podo ser un alcohólico, ou eu só bebo viño ou cervexa así que non podo ser un alcohólico.

O alcoholismo non se define polo que consome, cando o bebe ou mesmo a cantidade que bebe. Son os efectos do seu consumo os que definen un problema. Se o seu consumo de alcol está a causar problemas na súa casa ou na súa vida laboral, vostede ten un problema coa bebida.

Mito 4: Non son un alcohólico porque teño un traballo e eu estou ben.

Vostede non ten que ser unha persoa que viva na rúa e esconder unha botella nunha bolsa de papel marrón para ser un alcohólico. Moitos alcohólicos son capaces de manter un traballo, terminar a escola e manter ás súas familias. Algúns mesmo poden ser directivos de empresa. Con todo, isto non significa que vostede non se estea poñendo a si mesmo ou a outros en perigo.

Mito 5: Beber non é tan perigoso como a adicción ás drogas.

O alcol é unha droga, e o alcoholismo é tan prexudicial como a adicción ás drogas. A adicción ao alcol causa cambios no corpo e no cerebro, e a longo prazo o abuso do alcol pode ter efectos devastadores na súa saúde, a súa carreira e as súas relacións. Os alcohólicos atravesan por unha abstinencia física cando deixan de beber.

Efectos do alcoholismo e abuso de alcol.

O alcoholismo e o abuso de alcol pode afectar a todos os aspectos da súa vida. A inxesta prolongada de alcol pode causar serias complicacións de saúde xa que afecta practicamente a todos os órganos do corpo, incluíndo o cerebro. Os problemas co alcol tamén poden danar a súa estabilidade emocional, finanzas, a súa carreira e a súa capacidade de construír e manter relacións satisfactorias. O alcoholismo e abuso do alcol tamén pode ter un impacto negativo na súa familia, amigos e a xente coa que traballa.

Os efectos do abuso de alcol e o alcoholismo nas persoas que amas.

As consecuencias negativas sociais do abuso do alcol poden ser igual de devastadoras que as físicas. Os alcohólicos e os que abusan do alcol teñen máis probabilidades de divorciarse, ter problemas de violencia doméstica, quedar sen traballo e vivir na pobreza.

Pero mesmo se vostede é capaz de ter éxito no traballo ou de manter o seu matrimonio, non pode escapar dos efectos que o abuso de alcol e o alcoholismo ten nas súas relacións persoais. Os problemas coa bebida exercerán unha enorme presión sobre as persoas máis próximas a vostede.

A miúdo, os membros da familia e os amigos próximos senten obrigados a cubrir á persoa co problema de alcoholismo. Finxen que todo está ben e esconder todos os seus medos e resentimentos pode ter un custo enorme. Os nenos son especialmente sensibles e poden sufrir un duradeiro trauma emocional cando un pai ou coidador é un alcohólico.

Obter axuda.

Se vostede está listo para admitir que ten un problema coa bebida, xa deu o primeiro paso. Necesítase unha tremenda forza e coraxe para enfrontarse ao abuso de alcol e ao alcoholismo. Obter axuda é o segundo paso.

Se vostede decide ir a rehabilitación o apoio é esencial. Para recuperarse da adicción ao alcol é moito máis fácil cando se ten xente á súa ao redor que pode apoiarlle, servirlle de consolo e guía. Sen apoio, é fácil volver caer nos vellos patróns cando as cousas póñense difíciles.

Conseguir estar sobrio é só o principio.

A súa recuperación depende do tratamento da saúde mental, a aprendizaxe de estratexias de afrontamiento saudables e aprender a tomar mellores decisións cando aparezan os problemas na vida. Para manterse libre de alcol a longo prazo, tamén terá que facer fronte en primeiro lugar aos problemas subxacentes que conduciron ao seu alcoholismo ou abuso de alcol.

Eses problemas poderían ser a depresión, unha incapacidade para manexar a tensión, un trauma non resolto da súa nenez ou calquera outro problema de saúde mental. Estes problemas poden ser máis prominentes cando xa non utilice o alcol para ocultalos. Con todo, vostede estará nunha posición máis saudable para finalmente abordar e buscar a axuda que necesita.

Como axudar a un ser querido con alcoholismo ou abuso de alcol.

Se un ser querido ten un problema coa bebida, pode estar a loitar cunha serie de emocións dolorosas, como a vergoña, o medo, a ira e a culpa. O problema pode ser tan abafador que parece máis fácil ignoralo e dicir que todo está ben. Pero a longo prazo, negalo será máis prexudicial para vostede, outros membros da familia e a persoa co problema de alcoholismo.

Tratar co alcoholismo dun ser querido pode ser unha montaña rusa emocional. É vital que vostede procure coidar de si mesmo e obter o apoio que necesita. Tamén é importante contar con persoas coas que poidas falar honesta e abertamente acerca do que estás a pasar.

Que non se debe facer?

* Non trate de castigar, ameazar, subornar ou predicar.

* Non trate de ser un mártir. Evite as apelacións emocionais que só poden aumentar os sentimentos de culpa e a compulsión de beber ou usar outras drogas.

* Non cubra ou poña escusas para o bebedor alcohólico. Non trate de protexelo das consecuencias reais do seu comportamento.

* Non asuma as responsabilidades do bebedor alcohólico.

* Non discuta coa persoa cando estea bebida.

* Non trate de beber xunto co alcohólico.

* Por encima de todo, non senta culpable ou responsable da conduta do outro.

* Non pode forzar a alguén a quen ama a deixar de abusar do alcol. A elección depende deles.

* Non espere que a persoa deixe de beber e mantéñase sobrio sen axuda. O seu ser querido necesita tratamento, apoio e novas habilidades de afrontamiento para superar un serio problema de alcoholismo.

* A recuperación é un proceso continuo. A recuperación é un camiño cheo de fochancas, o que require tempo e paciencia. Un alcohólico non se converterá por encantamento nunha persoa diferente. A persoa alcohólica ten que enfrontar os problemas que conduciron ao abuso de alcol.

Admitir que hai un problema grave pode ser doloroso para toda a familia, pero non hai que ter vergoña nin medo. Vostede non está só. O alcoholismo e o abuso de alcol afecta a millóns de familias, de toda clase social, raza e cultura, pero hai axuda e apoio dispoñible para vostede e a súa ser querido.

Cando o seu fillo ten un problema coa bebida.

O descubrimento de que o seu fillo pode ser un alcohólico xera medo, confusión e ira nos pais. É importante manter a calma cando se enfronte ao seu fillo e fágao cando estea sobrio. Explique as súas inquietudes. É importante que o seu fillo senta o apoio dos seus pais.

Cinco pasos que os pais poden tomar:

1) Establecer regras e consecuencias: o seu fillo adolescente debe entender que o consumo de alcol leva unhas consecuencias específicas. Non hai que facer ameazas ocas ou establecer regras que non se poden cumprir. Asegúrese de que o seu cónxuxe está de acordo coas regras e está disposto a facelas cumprir.

2) Supervisar a actividade do seu fillo: pescude os sitios que frecuenta e con quen se xunta. Revise rutinariamente o alcol que garda na súa casa, os posibles agochos que poida estar a usar (mochilas, debaixo da cama, entre a roupa, nun caixón). Se atopa algunha botella explíquelle ao seu fillo que esta falta de privacidade é unha consecuencia da súa actitude autodestructiva.

3) Fomente outros intereses e actividades sociais nel: Expoña ao seu fillo a pasatempos e actividades saudables, como os deportes de equipo, Scouts e clubs despois da escola.

4) Fale co seu fillo acerca dos problemas subxacentes: A bebida pode ser o resultado doutros problemas. O seu fillo ten problemas para encaixar cos demais?… Houbo un cambio recente e importante, como unha mudanza ou un divorcio que lle está causando unha tensión que non pode manexar?…

5) Obteña axuda externa: vostede non ten que facelo só. Os adolescentes a miúdo rebélanse contra os seus pais, pero se escoitan a mesma información doutra persoa cunha autoridade, poden ser máis propensos a escoitar. Trate de buscar a axuda dun adestrador deportivo, médico de familia, un terapeuta ou conselleiro.